10.02.2022r
Francuski badacz Luc Montagnier, który zmarł w wieku 89 lat, podzielił się nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny za swoje ważne wczesne odkrycia na temat AIDS, ale później został odrzucony przez społeczność naukową za coraz bardziej dziwaczne teorie, zwłaszcza na temat Covid-19. Montagnier i Francoise Barre-Sinoussi otrzymali Nobla w 2008 roku za pracę w Instytucie Pasteura w Paryżu w zakresie izolowania ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV).
Ich osiągnięcie przyspieszyło drogę do testów na HIV i leków antyretrowirusowych, które utrzymują śmiertelny patogen na dystans.
Zacięta rywalizacja
AIDS – zespół nabytego niedoboru odporności – po raz pierwszy został zauważony publicznie w 1981 roku, kiedy amerykańscy lekarze zauważyli niezwykłą grupę zgonów wśród młodych gejów w Kalifornii i Nowym Jorku.
Montagnier miał ostrą rywalizację z amerykańskim naukowcem Robertem Gallo w jego przełomowej pracy nad identyfikacją HIV na wydziale wirusologii, który stworzył w Paryżu w 1972 roku.
Obu przypisuje się odkrycie, że HIV powoduje AIDS, a ich rywalizujące roszczenia doprowadziły przez kilka lat do prawnego, a nawet dyplomatycznego sporu między Francją a Stanami Zjednoczonymi.
Prace Montagniera rozpoczęły się w styczniu 1983 roku, kiedy próbki tkanek dotarły do Instytutu Pasteura od pacjenta z chorobą, która w tajemniczy sposób zniszczyła układ odpornościowy.
Później przypomniał sobie „poczucie izolacji”, gdy zespół walczył o nawiązanie tego istotnego połączenia.
„Wyniki, które mieliśmy, były bardzo dobre, ale nie zostały zaakceptowane przez resztę społeczności naukowej przez co najmniej kolejny rok, dopóki Robert Gallo nie potwierdził naszych wyników w USA” – powiedział.
Jury Nobla nie wspomniało o Gallo w swoim cytacie.
W 1986 roku Montagnier podzielił się Nagrodą Laskera – amerykańskim odpowiednikiem Nobla – z Gallo i Myronem Essexem.
W 2011 roku, aby uczcić 30 lat od pojawienia się AIDS, Montagnier ostrzegł przed rosnącymi kosztami leczenia 33 milionów osób dotkniętych wówczas wirusem HIV.
„Leczenie ogranicza transmisję, to jasne, ale nie eliminuje tego i nie możemy leczyć wszystkich milionów ludzi” – powiedział AFP.
Kontrowersyjne pomysły
Montagnier urodził się 8 sierpnia 1932 roku w Chabris w regionie Indre w środkowej Francji.
Po kierowaniu wydziałem AIDS Pasteura w latach 1991-1997, a następnie nauczaniu w Queens College w Nowym Jorku, Montagnier stopniowo dryfował na margines naukowy, wzbudzając kontrowersje za kontrowersjami.
Wielokrotnie sugerował, że autyzm jest spowodowany infekcją i przeprowadzał bardzo krytykowane eksperymenty, aby to udowodnić, twierdząc, że antybiotyki mogą wyleczyć tę chorobę.
Zaskoczył wielu swoich rówieśników, gdy mówił o rzekomej zdolności wody do zatrzymywania pamięci o substancjach.
Wierzył, że każdy, kto ma dobry układ odpornościowy, może zwalczyć HIV za pomocą odpowiedniej diety.
Montagnier poparł teorie, że DNA pozostawiło ślad elektromagnetyczny w wodzie, który można wykorzystać do diagnozowania AIDS i boreliozy, i bronił terapeutycznych właściwości sfermentowanej papai w chorobie Parkinsona.
„Powolna katastrofa naukowa”
Wielokrotnie zajmował stanowiska przeciwko szczepionkom, zdobywając w 2017 r. dotkliwą reprymendę od 106 członków Akademii Nauk i Leków.
Francuski dziennik Le Figaro opisał jego podróż od czołowego badacza do korby jako „powolny wrak naukowy”.
Podczas pandemii Covid ponownie się wyróżnił, stwierdzając, że wirus SARS-CoV-2 został wyprodukowany w laboratorium i że szczepionki są odpowiedzialne za pojawienie się wariantów.
Teorie te, odrzucone przez wirusologów i epidemiologów, uczyniły go jeszcze bardziej pariasem wśród rówieśników, ale bohaterem dla francuskich antyszczepionkowców.
france
https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/hiv-aids